- Józef Handzel - 2025 r.
Mieszkaniec Ochab od urodzenia. Tutaj ukończył Szkołę Podstawową, całe jego życie dotychczasowe jest związane z Ochabami. Jest pasjonatem muzyki organowej i już w szkole podstawowej rozpoczął naukę gry na pianinie i organach. W wieku 19 lat zasiadł przy pulpicie organów w kościele katolickim w Ochabach.
W tym roku mijają 53 lata od jego posługi organistowskiej. Gra również na akordeonie, mandolinie. Od wielu lat ćwiczy również śpiew kościelny z ministrantami. Za długoletni staż posługi organistowskiej oraz pracy na rzecz miejscowej parafii, otrzymał Krzyż Koronny nadany przez Kapitułę Centrum Falerystycznego „Order”.
Był członkiem Rady Sołeckiej w czasie kadencji sołtysa Alojzego Sabinioka. Przez cały czas stara się brać czynny udział w życiu wsi. Wykazał się także talentami aktorskimi, biorąc udział prawie we wszystkich spotkaniach z cyklu „Powrotu do tradycji” oraz „Łączy nas muzyka”.
Pan Józef Handzel był mocno zaangażowany w odbudowę krzyża pamiątkowego w centrum wsi, który uległ zniszczeniu podczas wypadku drogowego.
Od 13 lat, wraz z żoną, ściśle współpracuje z DPS w Strumieniu, obdarzając swoją dobrocią i pomocą materialną 74 dzieci. Dla jednego z podopiecznych są tzw. Rodziną Zaprzyjaźnioną. Podopieczny spędza w ich domu każde święta, wakacje – można stwierdzić, że to jego dom rodzinny. Pan Józef Handzel zawsze służy doświadczeniem i radą każdemu, kto go o to poprosi.
- Edward Wierzbicki - 2024 r.
Wieloletni nauczyciel Szkoły Podstawowej w Ochabach ), przede wszystkim historii (zgodnie z ukończonym kierunkiem studiów i uzyskaną specjalizacją zawodową II stopnia), ale także geografii, biologii, wiedzy o społeczeństwie, a nawet przysposobienia obronnego. Uważany za surowego, wymagającego, ale sprawiedliwego; lubiany i ceniony przez uczniów i rodziców. Byli uczniowie twierdzą, że jego lekcje były interesujące, potrafiły zaciekawić, zaskakiwały bogactwem wiedzy, użytych pomocy naukowych (nawet artefaktów z epoki), ciekawostkami, anegdotami, pobudzały wyobraźnię. Jego wychowankowie mówią, że w swej dalszej karierze uczniowskiej nie spotkali się z tak ciekawie prowadzonymi lekcjami historii. W 1978 roku zorganizował na terenie szkoły Izbę Pamięci Narodowej, poświęconą losom mieszkańców Ochab i okolicy, głównie w latach II wojny światowej. Niestety, w 1990 roku, Izba Pamięci padła ofiarą braków lokalowych i w efekcie uległa likwidacji. W latach opiekował się Szkolnym Kołem Ligi Ochrony Przyrody. Miłość i podziw dla przyrody zaowocowały bardzo bogatą działalnością koła. Trwałym tego dowodem są tysiące drzew rosnące na terenie Ochab (szczególnie na tzw. żwirowni) oraz w prucheńskim lesie, sadzone rękami ochabskich dzieci i członków Koła LOP pod kierunkiem swojego opiekuna. Wszystko to działo się we współpracy z władzami gminy, leśnikami i myśliwymi. Młodzież pomagała w dokarmianiu zwierzyny zbierając kasztany i żołędzie na zimową karmę dla zwierząt. Z kolei dla leśników zbierano nasiona drzew jako materiał siewny, a w zamian korzystano z prelekcji o tematyce przyrodniczej, wygłaszanych przez leśników i myśliwych. Pieniądze uzyskane za zebraną karmę i nasiona przeznaczano na wycieczki przyrodniczo-krajoznawcze (Ojcowski Park Narodowy, Babiogórski Park Narodowy, ZOO w Chorzowie, Szlak Orlich Gniazd). Oprócz praktycznej dbałości o przyrodę (żywopłoty, plewienie w szkółkach leśnych, pomoc w porządkowaniu lasów itp.) członkowie Koła LOP uczestniczyli w licznych konkursach organizowanych przez różne instancje Ligi Ochrony Przyrody, zajmując czołowe miejsca indywidualne i drużynowe. Były to konkursy „Mój las” czy „Przyroda mój przyjaciel” ogłaszane przez Wojewódzki Zarząd LOP, w których wielokrotnie dzieci z Ochab zajmowały czołowe miejsca i uzyskiwały wyróżnienia. Liga Ochrony Przyrody co roku ogłaszała „Konkurs na Najlepiej Pracujące Szkolne Koło Ligi Ochrony Przyrody”. W kategorii „Szkoły Miejskie” Szkolne Koło LOP w Ochabach zajmowało co roku pierwsze, drugie, w najgorszym przypadku trzecie miejsce w województwie, a w 1981 roku zdobyło VI miejsce w kraju. W uznaniu osiągnięć Koła, dwoje uczniów wraz z opiekunem zostało delegatami na Krajowy Zjazd Ligi Ochrony Przyrody, odbywający się w Warszawie. Członkowie koła LOP uczestniczyli w wielu innych konkursach, również z licznymi sukcesami. Za długoletnią działalność i liczne osiągnięcia, w 1980 roku Zarząd Główny Ligi Ochrony Przyrody przyznał dla Szkolnego Koła LOP w Ochabach medal „Za zasługi dla Ochrony Przyrody i Kształtowania Środowiska”. Natomiast „Zasłużony dla Ochab” – Edward Wierzbicki indywidualnie uzyskał następujące odznaki i odznaczenia: 1978 r. – Srebrna Odznaka Honorowego Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody, 1978 r. – Odznaka „Strażnik Pamięci Narodowej”, 1980 r. – Złota Odznaka Honorowa Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody, 1981 r. – Srebrny Krzyż Zasługi, 1984 r. – Złota Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Ochrony Przyrody”. Należy zauważyć, że kandydat z sukcesami przygotowywał uczniów do konkursów w różnych dziedzinach np. „Wiedzy o Województwie Bielskim”, konkursu „Wiedzy Pożarniczej”, a także konkursów przedmiotowych.
- Śp. Karol Kajzer - 2023 r.
Z wielkim zaangażowaniem pracował nad publikacjami dotyczącymi sołectwa Ochaby. Dzięki niemu spisana została historia Ochab od powstania miejscowości aż po czasy współczesne, wydana w dwóch tomach pod tytułem „Dzieje wsi Ochaby”. Publikacje te, poza podstawowymi informacjami geograficzno-historycznymi, obejmują także historię kościoła pw. św. Marcina oraz szkoły w Ochabach. Karol Kajzer był również autorem publikacji „100 lat Ochotniczej Straży Pożarnej w Ochabach ”. Ponadto był autorem kilkuset artykułów, felietonów, recenzji i szkiców historycznych z dziedziny historii, folkloru, tradycji i zwyczajów ziemi cieszyńskiej.
Poza działalnością publicystyczną prowadził także szeroką działalność społeczną. Jako mieszkaniec Cieszyna związany był z Kołem Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, którego był członkiem oraz prezesem Zarządu Głównego. Natomiast jako ochabianin, sercem związany także ze Skoczowem, był członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Skoczowa. Działał też czynnie w cieszyńskim oddziale Polskiego Towarzystwa Historycznego.
W ramach swoich działań pracował także jako członek Kolegium Redakcyjnego „Kalendarza Cieszyńskiego” oraz współtworzył obszerne „Dzieje Skoczowa do zarania współczesności”.
Publikował swoje artykuły w różnych wydawnictwach, między innymi w „Głosie Ziemi Cieszyńskiej”, „Kronice Beskidzkiej”, „Kalendarzu Miłośników Skoczowa” czy zaolziańskim czasopiśmie „Zaolzie”.
Uznawany był za znanego regionalistę i publicystę, ale także literata, ponieważ pisał wiersze i opowiadania, w tym te dotyczące sołectwa Ochaby: „Ostatni akt” czy „Mirtowe obrączki”.
Zmarł 7 lutego 2022 r. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie. Jego dorobek w postaci książek i artykułów o Ochabach na zawsze pozostanie już dziedzictwem Ochab.
- Piotr Krzewiński - 2022 r.
Piotr Krzewiński wyróżnił się w sołectwie Ochaby poprzez długoletnią działalność na rzecz Ludowego Klubu Sportowego Ochaby 96. W marcu 1996 r. stanął na czele Komitetu Założycielskiego, mającego na celu utworzenie nowego stowarzyszenia – w miejsce podlegającemu likwidacji Ludowego Klubu Sportowego „Wisła” Ochaby.
W lipcu tego samego roku podczas walnego zebrania został wybrany pierwszym prezesem nowo powstałego stowarzyszenia. Funkcję tę pełnił nieprzerwanie aż do 2008 roku. Podczas swojej działalności dał się poznać jako osoba skromna z cechami dobrego gospodarza i organizatora prac, mających na celu poprawę i rozwój warunków do uprawiania aktywności sportowej w Ochabach. Już w pierwszych latach zarządzania pana Piotra w wyniku zaangażowania powstały ławki rezerwowych oraz piłkochwyty, przeprowadzona została modernizacja kortu tenisowego i pojawiła się tablica do gry w koszykówkę.
Niezwykłą charyzmą i determinacją pan Piotr wykazał się dokonując wszelkich formalności i organizacji prac przy budowie i oddaniu do użytku długo oczekiwanego przez mieszkańców Ochab, a w szczególności zawodników klubu, budynku socjalnego. Wielokrotnie poświęcał dla klubu swój wolny czas – gdy trzeba było zakupić sprzęt sportowy, kosić murawę boiska czy wykonywać różne prace gospodarcze na obiekcie.
Dzięki wieloletniej działalności pana Piotra Krzewińskiego baza sportowa w Ochabach znacznie się rozwinęła i funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Korzystają z niej zarówno dzieci, młodzież, jak i osoby dorosłe – będące mieszkańcami sołectwa Ochaby, a także odwiedzający miejscowość turyści.
- Irena Fajkier - 2021 r.
Jest mieszkanką Ochab od urodzenia. Wychowała trzech synów i jest babcią dwóch wnuczek oraz dwóch wnuków. Jest członkinią Koła Gospodyń Wiejskich w Ochabach od 1988 roku, a od 2008 roku jest przewodniczącą KGW Ochaby, liczącego obecnie 69 członkiń.
Została również wybrana na zebraniu wiejskim w 2003 roku do Rady Sołeckiej, w której aktywnie działa już piątą kadencję. W 2009 roku powstało Stowarzyszenie KGW Gminy Skoczów, w którym Irena Fajkier pełni funkcję wiceprezes. Wtedy też w ramach programu ,,Działaj lokalnie” złożyła w imieniu KGW Ochaby, wniosek o grant na dofinansowanie budowy wiaty, co zostało rozpatrzone pozytywnie. Wiata służy do dziś całemu społeczeństwu sołectwa. Aktywnie uczestniczy we wszystkich imprezach integracyjnych organizowanych przez gminę Skoczów i sołectwo Ochaby. Są to m.in.: Dożynki Gminne, Dni Skoczowa, Dni Rybactwa, Powrót do tradycji (od kilkunastu lat) i Ochabskie Papaje.
KGW Ochaby na czele z Ireną Fajkier brało udział w niezliczonych spotkaniach w przedszkolu i szkole podstawowej w Ochabach, organizując warsztaty kulinarne i pieczenie tradycyjnych ciasteczek cieszyńskich. Wraz z kilkoma paniami z KGW Ochaby mocno zaangażowała się w odnowę starych, zużytych strojów ludowych Śląska Cieszyńskiego. Stroje te służą mieszkańcom do uświetnienia wydarzeń okolicznościowych wsi. Dzięki swojej postawie społecznej jest dla mieszkańców Ochab wzorem do naśladowania.
- Andrzej Szlauer - 2020 r.
Urodzony w 1961 r., mieszkaniec Ochab Wielkich. Jest członkiem OSP Ochaby od 1978 roku. Przez 17 lat pełnił funkcję sekretarza, a następnie - przez 10 lat - prezesa OSP. Obecnie jest członkiem komisji rewizyjnej oraz członkiem podziału bojowego. Przez ponad 40 lat wielokrotnie uczestniczył w akcjach gaśniczych, powodziowych, poszukiwawczo-ratowniczych.
Przez kilka kadencji był członkiem Rady Sołeckiej Wsi Ochaby. Jest pomysłodawcą i współorganizatorem wielu imprez organizowanych przez OSP i radę sołecką, takich jak: strażackie świniobicie, kolejne jubileusze OSP, odnowienie sztandaru OSP, Ochabskie Papaje, Spotkania z tradycją czy Ochaby – jesteśmy widoczni – Szlakiem zabytków.
Za swoją działalność zawodową i społeczną był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany m.in.: tytułem Zasłużony dla Województwa Bielskiego, odznakami – strażak wzorowy; brązowym, srebrnym i złotym medalem za zasługi dla pożarnictwa oraz złotą i honorową odznaką Polskiej Federacji Hodowców Bydła i Producentów Mleka. Obecnie pełni także funkcję wiceprezesa zarządu gminnego oraz członka zarządu powiatowego OSP.
- Jan Szkucik - 2019 r.
Rodowity mieszkaniec Ochab. Pod koniec lat 70. aktywny członek komitetu gazyfikacji wsi. W późniejszych latach bardzo zaangażowany podczas budowy wodociągu na terenie sołectwa Ochaby, zwłaszcza w tych rejonach, gdzie dostępna woda była niezdatna do konsumpcji. Aktywnie działał w Radzie Sołeckiej przez dwadzieścia lat, gdzie był współautorem nazewnictwa wielu dróg oraz ciekawych pomysłów integracyjno-społecznych. Aktywnie działał w komitecie budowy zaplecza socjalnego LKS Ochaby. Przez dwie kadencje był aktywnym radnym w Radzie Miejskiej Skoczowa. Swoje pasje realizuje poprzez występy w chórze, który działa na terenie wsi, nie tylko w repertuarze sakralnym, ale również rozrywkowym. Od 25 lat jest członkiem Rady Parafialnej przy parafii św. Marcina w Ochabach. Jako doświadczony samorządowiec służy zawsze radą i pomocą.
- Eugenia Szafarczyk - 2018 r.
Mieszkanka Ochab. Zdobywczyni wielu prestiżowych nagród i rekordów sportowych w biegach na różnych dystansach. Propagatorka zdrowego trybu życia i aktywności ruchowej niezależnie od wieku. Ambasadorka nie tylko Ochab, ale i całej gminy na arenie ogólnopolskiej.
Nagród sportowych pani Eugenia zdobyła bardzo dużo biegając na dystansach 200, 800, 3000, 5000 metrów oraz na dystansie 10 km. Wśród tych najważniejszych należy wymienić: Mistrzostwa Polski Masters oraz złote medale Halowych Mistrzostw Polski Weteranów.
- Cecylia Bronowska - 2017 r.
Urodzona w 1947 r., mieszkanka Ochab. Z zawodu pielęgniarka, pracuje w Ośrodku Zdrowia w Ochabach Małych, pełniąc jednocześnie funkcję pielęgniarki środowiskowej. Od kilkudziesięciu lat jej zaangażowanie w niesienie pomocy chorym i potrzebującym jest nadzwyczajne i zdecydowanie wykracza poza obowiązki zawodowe. Zawsze gotowa jest bezinteresownie wspierać osoby pokrzywdzone przez los. Swoim ciepłem i humorem dzieli się z innymi, co pomaga im stawić czoła chorobom, nieszczęściom i problemom. Jest znana i bliska niemal wszystkim mieszkańcom Ochab, którzy często stawiają ją jako wzór godny naśladowania.
- Helena Szlauer - 2016 r.
Działalność społeczną rozpoczęła, zostając skarbnikiem Koła Gospodyń Wiejskich w Ochabach. Swoją postawą i zaangażowaniem zdobyła zaufanie wszystkich pań i przez 16 lat sprawowała funkcję przewodniczącej Koła. Będąc przewodniczącą, dla każdego potrafiła znaleźć czas, z chęcią służyła pomocą i dobrymi radami. W czasie swojej kadencji zorganizowała wiele wycieczek dla mieszkańców wsi, a także kursy gotowania, pieczenia i szycia. Była również mocno zaangażowana w sprawy związane z budową wodociągu na terenie wsi – pełniąc funkcję skarbnika w komitecie wodociągowym, pomogła w sprawnym i szybkim ukończeniu i rozliczeniu inwestycji. Działała również na rzecz Ochab jako członek rady sołeckiej. Często stawiana jest za wzór dla dziewcząt i kobiet.
- Ks. Antoni Młoczek - 2015 r.
Wieloletni proboszcz parafii św. Marcina w Ochabach. W czasie swojej posługi kapłańskiej wyróżniał się niezwykłym zaangażowaniem w działania na rzecz ekumenizmu, m.in. poprzez organizację wielu wydarzeń religijnych, kulturalnych, sportowych i innych, często o charakterze charytatywnym. Zawsze gotowy nieść potrzebującym pomoc duchową i materialną. Dla wielu stał się niekwestionowanym autorytetem moralnym i duchowym. Utrzymywał bliskie i serdeczne relacje z parafianami, w szczególności z młodzieżą, którą zintegrował poprzez wspólne wycieczki, spotkania, rekolekcje i działania kulturalne. Współpracę z księdzem bardzo ceniły sobie lokalne organizacje. Dzięki jego staraniom w kościele w Ochabach przeprowadzonych zostało wiele prac naprawczych i restauratorskich.
